Święta Bozego Narodzenia są chyba najbardziej ulubionymi świetami nas wszystkich. Świat staje sie weselszy, piekniejszy, bardziej kolorowy z powodu otaczajacych nas dekoracji. Nie bez znaczenia sa tez prezenty, ktore przynosi Mikolaj, Gwazdor, zaleznie od miejsca, w ktorym mieszkamy. Te grudniowe świeta nastrajaja nas optymistycznie. Chcialabym podzielic sie opracowanym przeze mnie scenariuszem zajec z innymi nauczycielami ksztalcenia zintegrowanego. Bożena Ślusarska Szkoła Podstawowa w KiełczygłowieJest taki dzieńNie ma w naszym kalendarzu świąt bardziej rodzinnych niż grudniowe święta Bożego Narodzenia. Wigilijny stół, przystrojona choinka, wspólnie śpiewane kolędy- to wszystko łączy, sprawia, że stajemy się lepsi, radośniejsi. Spotkania tego rodzaju służą integracji i wyrabianiu właściwych postaw. Od kilku lat spotykam się z rodzicami swoich uczniów na uroczystości wigilijnej, co dostarcza nam wszystkim niezapomnianych wrażeń. Oto krótki scenariusz takiego spotkania. Cele spotkania:- przeżywanie w gronie najbliższych tradycji narodowych, ludowych i rodzinnych,- pogłębianie stosunku uczuciowego do osób bliskich oraz przyzwyczajaniedo okazywania im miłości,- kształtowanie postawy współuczestnictwa,- podtrzymanie tradycji wspólnego kolędowania,- pogłębianie współpracy na płaszczyźnie wychowawca- rodzice- dzieci Scenografia:Stół przygotowany do wigilii z jednym wolnym miejscem, sianko pod obrusem, opłatek, choinka, stroiki na stole, dekoracja na jednej ze ścian, na tle której będąwystępować uczniowie Pomoce:Kaseta za nagraniem kolęd, upominki dla rodziców- własnoręcznie wykonanekartki z życzeniami ( wg wzoru z książki „Każde dziecko to potrafi”) Przebieg uroczystości: Piosenka w wykonaniu wszystkich uczniów „ Pada śnieg” białe pola z śniegiem za pan brat, pędzą nasze sanie, szybkie niby wiatr. Biegnij koniu wrony przez uśpiony las, my wieziemy świerk zielony i śpiewamy tak:Ref.: Pada śnieg, pada śnieg, dzwonią dzwonki sań. Co za radość, gdy saniami tak można jechać w dal, gdy: pada śnieg, pada śnieg, dzwonią dzwonki sań, a przed nami i za nami wiruje milion gwiazd. biała drogo, nie wiadomo jak. Nie ma tu nikogo, kto by znaczył ślad. Tylko nasze sanie, tylko szybki koń, tylko dzwonki roześmiane i piosenki Pada śnieg....Dziecko I :Są święta w naszym kalendarzunajdroższe i najbliższe,bo wywołują falę marzeńnajczulszych i najmilszych. Ten nastrój wszystkim się udziela,Ogarnia serca, duszeradością szczęścia i weselai czystych, wielkich się tak ulubione przez wszystkich święta Bożego kolęd, przypomnijmy niektóre zwyczaje polskiego Bożego II :Grudniowa piękna nocz kolędą przyszła do nas,grudniowa, piękna nocprzez ludzi wymarzonai wokół cały światpierzynka otuliła,zmieniła w bajkę sadi gwiazdy III:Kiedy wieczór jest zimowy,chaty w śniegu drzemią,nastrój dziwny, wyjątkowysnuje się nad najmilszy, wigilijnywieczór przed świętamijest tak piękny, taki inny,tak dzieci jest to chyba najpiękniejszy wieczór w roku. Baśń urzeczywistnia sięna parę godzin, w blasku kolorowych światełek choinki, pod którą kochające ręce położyły dla wszystkich obecnych dary. Dziecko IV:Choineczka przyszła do nasz zielonego lasu,teraz pięknie przystrojonastoi w tęczy przypominawieczór przy kolędzie,gdy na świecie biała zimakrólowała ten uroczysty wieczór wybaczamy sobie wzajemnie wszelkie urazy i przewinienia. Jest to chwila wzruszająca, jak żadna inna w roku, wywołującawiele V:Podzielimy się opłatkiem,jak ojcowie nasi,bo dziś pokój idzie światem,żale, spory gasi. Dziecko VI:Podzielimy się radością,i uśmiechem czystym,i dobrocią, życzliwościąz każdym sercu bliskim. Dziecko VII:Gdy opłatkiem się łamiemy,To życzymy bliskim,Żeby pokój był na ziemiI niósł radość VIII:Żeby słońce nam świeciłoraj był naokoło,żeby ludziom tutaj byłodobrze i Wigilia zaczynała się o świcie. Wierzono, że...( każdą z ciekawostek mówi inne dziecko)- Kto w wigilijny ranek zerwie się dziarsko z łóżka, ten potem nie będzie miał kłopotów ze Dobrze było ochlapać nogi wodą ze strumyka, żeby później chodziło się Obserwowano też niebo. Jeśli były na nim gwiazdy, zwiastowało to, że kury będą się dobrze niosły. Jeżeli chmury- krowy miały dużo mleka w roku Panny chyłkiem psa z zagrody wyciągały i na górkę biegły. Patrzyły przy tym w którą stronę zaszczeka, bo z tej strony kawaler miał Liczba zasiadających przy stole musiała być Przy stole jedno miejsce pozostawało wolne dla strudzonego Powszechnym zwyczajem było kładzenie siana pod obrus, którym nakrywano stół W noc nie zapominano o zwierzętach. Zwyczaj nakazywał zanieść im Panowało powszechne przekonanie, że tej nocy zwierzęta przemawiają ludzkim Do dziś przetrwał zwyczaj śpiewania kolęd. Narrator: Jedną z najbardziej popularnych, wszystkim znaną jest kolęda „ Wśród nocnej ciszy”. Spróbujmy ją wspólnie zaśpiewać.(Wspólny śpiew kolędy).Dziecko IX :Kolędo polska, zamkniętaw najprostszych nutach i słowach,królujesz w domach we święta,by ludzi wzruszać od wiele się teraz dziejei wokół tyle jest daj nam nadziejędoczekać jutra Ten piękny, pełen dziwów i czarów dzień i wieczór kończy się do dziś dla wielu pójściem na X (na tle wyciszonej kolędy):Miasta, wioski zaśnieżone,wszystko białe Pasterkę biją dzwony,zapraszają do XI: (wychodzi przed grupę wszystkich występujących uczniów, którzy podczas recytacji podają sobie ręce. Ostatnie dwa wersy mówią wszyscy.)W grudniową , cudną nocstaniemy przy grudniową cudną nocZłączymy nasze serc i duszpoślemy hen, ku gwiazdom,by pokój zamiast burzczas przyniósł wsiom i miastom. W grudniową dziwną noc Gwiazdami niebo świeci. W grudniową dziwną noc przybyło Boże duszo Panu, graj,głoś szczęście i świecie ludziom, dajprawdziwą Miłość, Zgodę. Nauczyciel pyta, uczniowie odpowiadają chórem:- Dlaczego są święta Bożego Narodzenia?- Dlatego, żeby się uczyć miłości i podawać sobie Dlaczego wpatrujemy się w gwiazdkę na niebie?- Dlatego, żeby się do siebie Dlaczego śpiewamy kolędy?- Dlatego, żeby sobie przebaczać. Na melodię „ Pójdźmy wszyscy do stajenki...” dzieci śpiewają:1. Zostań , Boziu, mym braciszkiem,podzielę się z Tobą Ci swoje klocki lego,dam misiaczka Dam zabawki, dam słodycze,babcię, dziadka Ci pożyczę. Podzielę się mamą, tatą, bądź braciszkiem moim za Będę Cię na rękach nosił, nie daj się, Boziuniu, prosić, w mym łóżeczku miejsce zrobię, będziesz sypiał ze mną Razem z pieskiem mym Arbuzemi Aniołkiem moim stróżem pobiegniemy wprost do Ciebie, czekaj na nas w wielkim razem recytują:Wieczór zimowy sieje ciszęjak rolnik złote ziarno w na długi spacer wyszedł,a w pokoju ciepło i na niej łańcuch długi,ciastka, cukierki, owocei gwiazdki jedna obok drugiejjak te, co świecą w mroźne XII :Jest taka jedna, jedna, jedyna,co radosnym mrugnięciemWigilię kiedy wreszcie ta gwiazdkauśmiechnie się wesołozapalimy świeczki na choince,zasiądziemy do wspólnego XIII:Tak się zaczyna pora jedyna,noc rozwiesza błyskającegwiazdy na gwiazda na niebiesrebrna i wigilijnie,każdy ją zna od XIV:Zwisały z niej z wysokadługie, błyszczące promienie,a każdy promień- to byłojedno świąteczne przyszli nie magowie,już trochę podstarzali,lecz wiejscy kolędnicy,zwyczajni chłopcy w garść promienietrzymają z całej teraz w tym rzecz cała,By się życzenia XV:Biały obrus lśni na stole,pod obrusem świeczki na choinceCo tu przyszła na XVI:Na talerzu kluski z makiemkarp jak księżyc srebrny,zasiadają wokół stołudziadek z babcią, XVII:Już się z sobą podzieliliopłatkiem rodzice,już złożyli wszyscy wszystkimmoc serdecznych XVIII:Kiedy mama się dzieliłaze mną tym opłatkiem,miała w oczach łzy,widziałem, otarła XIX:Nie wiem, co też mamachciała szepnąć mi do ucha,bym na drzewach spodni nie darł,pani w szkole XX:Niedojrzałych jabłek nie jadł,butów tak nie słyszę, mama szepce:„ Bądź dobry dla ludzi.”Dziecko XXI:Jak obyczaj stary każewedług ojców naszej wiarypragniemy złożyć wam życzeniaw dzień Bożego ta gwiazdka betlejemska,która świeci nam o zmroku,doprowadzi Was do szczęściaw nadchodzącym Nowym biorą opłatek, stają twarzą do gości i mówią:Wesołych świąt bez zmartwień,z barszczem i grzybami, z karpiem,co gościom niesie święta niech się snuje kolędai gałązki świerkoweniech Wam pachną na z gwiazdką życzmy sobienajwięcej zwykłego, ludzkiego szczęścia. Kolęda „ Przybieżeli do Betlejem...” w wykonaniu wszystkich uczniów. Dzieci podchodzą do rodziców, składają im życzenia i dzielą się dziękuje gościom za przybycie, składa życzenia zajmują miejsca naprzeciw rodziców. Rodzice, dzieci i zaproszeni gościeczęstują się wigilijnymi potrawami przygotowanymi przez chętne poczęstunku następuje wspólne kolędowanie. Goście powoli rozchodzą się do domu. W scenariuszu wykorzystano utwory ks. W. Melzackiego,W. Domeradzkiego, A. Szydłowskiej-Szczecińskiej.

Scenariusz z uroczystego zakończenia roku szkolnego dla sześciolatków Uroczyste zakończenia roku szkolnego są bardzo ważnym elementem kończącym coroczną edukację dzieci w oddziałach przedszkolnych. Szczególnym zainteresowaniem cieszą się uroczystości zakończenia edukacji przedszkolnej przez dzieci sześcioletnie. Przebieg akademii układany wspólnie przez nauczyciela i dzieci pozostaje na długo w pamięci uczestników spotkania.. Jest to wspaniała okazja do wykazania się przez każde dziecko swoimi możliwościami i osiągnięciami w rozwoju podczas procesu wychowania i nauczania w przedszkolu. Pragnę przedstawić poniżej scenariusz, który był takim wspólnym dziełem moim i moich wychowanków. Sprawdził się on doskonale w przypadku dzieci objętych czteroletnim oddziaływaniem przedszkolnym. 1. Osoby: dzieci sześcioletnie po czteroletnim pobycie w przedszkolu 2. Scenografia: dekoracja na ścianie w postaci kolorowego pociągu (lokomotywa z imionami pań pracujących w grupie, wagony - każdy przedstawia inną porę roku i imiona dzieci). miś, lalka, piłka, tarcza szkolna z "piątką" , książka, napisy: "Żegnamy przedszkole" , "Witamy szkołę" . 3. Stroje i rekwizyty: dzieci ubrane w stroje w kolorze białym i granatowym, cztery parasolki, dwie walizki, trzy plecaki, szmaciana lalka, konewka, piłka, kwiaty, ciupagi, wianki - gwiazdki, 4. Dodatkowo przygotowane środki: sprzęt muzyczny i nagrania tańców i piosenek, krzesła dla widowni, upominki i dyplomy dla dzieci, podziękowania dla rodziców z Komitetu Rodzicielskiego, stoły z poczęstunkiem dla dzieci i dorosłych w osobnej sali. Przebieg uroczystości: I- Wstęp 1. Powitanie dzieci, rodziców, dyrekcji i zaproszonych gości przez nauczycielkę. 2. Wystąpienie Dyrektora Przedszkola. 3. Zaproszenie do udziału w uroczystości zakończenia edukacji dzieci sześcioletnich w przedszkolu. II- Występ dzieci: "Polonez" (2 dzieci) Witam miłych gości, kłaniam się niziutko i do takich jak ja uśmiecham się milutko. Gości witać, to nie sztuka - potrafią to i mali, a na dowód, że to prawda mnie tutaj przysłali. A więc kłaniam się na lewo, na prawo a jeśli wam się spodoba to bijcie mi brawo. Choć jestem taka mała i tak malo rozumiem, ale tych kilka słówek powiedzieć przecież umiem. Niezmiernie nas cieszy to gości przybycie, jak tu będzie ładnie sami zobaczycie. I jeszcze coś tu będzie, dużo miłego a to wszystko praca przedszkola naszego. 3. Piosenka "Pośpieszny pociąg" Pędzi pospieszny pociąg z komina puszcza dym, Jedziemy do przedszkola, by się pożegnać z nim. Turkocze pociąg stuk, stuk, stuk i spieszy się, by zdążyć mógł, By do przedszkola zdążyć mógł turkoce tur, tur, tur. 4. Inscenizacja "Pociąg" (2 dzieci) Dz1 Patrz cos pędzi po szynach błyszczących Dz2 To pociąg, pociąg śpiewający. Dz1 Nie pędzi, lecz tańczy po szynach i nutki wypuszcza z komina Dz2 Po szynach, po szynach błyszczących toczy się pociąg śpiewający, pędzi przez lasy i pola Dz1 Na koncert wprost do przedszkola. Dziś chmurkę nad podwórkiem potargał psotny wiatr, aż deszcz popłynął ciurkiem i na podwórko spadł. Kalosze wnet założę, parasol wezmę też, bo lubię, gdy na dworze jesienny pada deszcz. 6. Piosenka "Parasole" Nad strumykiem, nad trawnikiem, parasole lecą z krzykiem Lecą z krzykiem i chichotem, raz przed siebie raz z powrotem. Ref. Coraz wyżej lecieć chcą, coraz szybciej w górę mkną. A jak im się znudzi tam, znowu w ręce wpadną nam Zobaczyły dwa kominy i zrobiły głupie miny Nie chcą gadać z kominami, wolą latać nad chmurami. Ref. Coraz... Przeleciały koło wieży, przestraszyły dwóch rycerzy. Nos księżniczki zobaczyły, przed księżniczką zatańczyły. Ref. Coraz... 7. Wiersz "Miesiące" (3 dzieci) A ten wrzesień we wrzosie, szuka rydzów po rosie, a gdy rosa już zginie, rwie orzechy w leszczynie. Październik, że wesoly, to przez swawolne zbytki Świat łowi na cieniuchne pajęczynowe nitki. Listopad złocisty pisze listy purpurowe, złote, jakie ma ochotę. Wiatry listonosze roznoszą listeczki, jeden taki listek trafił do maj teczki. "Wiatr psotnik" Wiatr zapukał w okno do dzieci, halo hej maluchy jak leci? Nie chce mi się biegać po polach, przyjdę do waszego przedszkola. Ref. Wietrzyku psotniku masz chmurki przegonić, utulić sarenki w lesie, Kałuże osuszyć i liście posprzątać, bez ciebie cóż zrobi jesień. A ja chcę rozkręcić zabawki, albo rozkołysać huśtawki, Wolę dmuchać w trąbki, piszczałki zbudzić wasze misie i lalki. Ref. Wietrzyku.. o zimie Pada śnieg prószy śnieg wszędzie go nawiało. Dachy są już białe, na ulicach biało. Strojne w biel strojne w puch latarnie się wdzięczą, Wesolutko dzyń, dzyń, dzyń dzwonki sanek brzęczą. 10. Piosenka "Dzwonki sań" Poprzez białe drogi z mrozem za pan brat pędzą nasze sanie szybkie niby wiatr. Biegnij koniu wrony przez uśpiony las, my wieziemy świerk zielony i śpiewamy tak. Ref. Pada śnieg, pada śnieg, dzwonią dzwonki sań. Co za radość, gdy saniami tak można jechać w dal gdy, pada śnieg, pada śnieg dzwonią dzwonki sań, a przed nami i za nami wiruje cały świat. Biegniesz biała drogo nie wiadomo jak, nie ma tu nikogo co by znaczył ślad, Tylko nasze sanie, tylko szybki koń, tylko konie roześmiane i piosenki ton. Ref. Pada śnieg...... 11. Wiersz o miesiącach (3 dzieci) Biegnie żwawy grudzień z brzękiem łyżew, nart, dalej za mną dzieci, kto żyw ten na start. Jedzie styczeń czwórką koni, złote lejce trzyma w dłoni, Wiatr go ściga, pędzi goni, w złotym słonku srebrny kurz, Pyszna sanna w skrzący mróz. Idzie luty, niesie buty futrzane. Gdy urosnę i ja takie dostanę. 12. Piosenka "Bałwankowa rodzina" Stoisz smutny mój bałwanku ze spuszczoną głową, może chciałbyś mieć przy sobie panią bałwankową Oj, tak tak (2x) Dobrej żony wciąż mi brak, Oj, tak, tak (2x) Bałwankowej brak. Ma korale z jarzębiny, bałwankowa żona, ale łatwo poznać z miny, że dziś jest zmartwiona. Oj, tak, tak (2x) Mego synka brak. Oj, tak, tak (2x) Synka jeszcze brak. Stoi bałwan z bałwankową, w środku zaś bałwanek, jaszcze chwila i rozpoczną bałwankowy taniec Oj, tak, tak (2x) Przydałby się jeszcze brat. Oj, tak, tak (2x) Przydałby się jeszcze brat. Już wesoło, dwa bałwanki tańczą z rodzicami i my także się pobawmy razem z bałwankami. (Dzieci tańczą) Oj, tak, tak, (2x) 13.,Wiersz Tyle jest łagodności w wiośnie a jednak wiosna przepędza zimę bezlitośnie. A kiedy wszystko się zazieleni I nie będzie już końca kwiatom, Dojrzała wiosna się zamieni jak zawsze w lato. 14. Piosenka "Wiosna w błękitnej sukience" Wiosna w błękitnej sukience bierze krokusy na ręce, Wykąpie je w rosie świeżej i w nowe płatki ubierze. Ref. Wiosna buja w obłokach, wiosna płynie wysoko, Wiosna chodzi po drzewach, wiosna piosenki śpiewa. Potem z rozwianym warkoczem niebem powoli gdzieś kroczy, wysyła promyki słońca i wiersze pisze bez końca. Ref. Wiosna... Nocą się skrada z kotami, chodzi własnymi drogami a teraz śpi już na sośnie i nie wie, że sosna rośnie. Ref. Wiosna... (3 dzieci) Marzec usiadł u płotu, czeka na wiosenkę a deszcz drobny prószy zmoczył mu sukienkę. Na zielonej trawie pasie kwiecień pawie a jasne słoneczko pomaga łaskawie. Kwiecień miejsce daj, jedzie miesiąc maj, ulinił fujareczkę, dmucha, cały świat go słucha, Grajże maju, graj. "Kwiatki bratki" Jestem sobie ogrodniczka, mam nasionek pół koszyczka, jedne gładkie drugie w ciapki a z tych nasion będą kwiatki. Ref. Kwiatki, bratki i stokrotki Dla Malwinki i Dorotki, kolorowe i pachnące, malowane słońcem. Mam konewkę z dużym uchem, co podlewa grządki suche, mam łopatkę oraz grabki, bo ja dbam o moje kwiatki. Ref. Kwiatki... Lato pobądź z nami, lato nie uciekaj, dom daleko, gwar daleko ale blisko rzeka. Nie licz nam kukułko ile dni zostało, bo leśnego szczęścia zawsze będzie mało. 18. Piosenka "Leśne duszki" Żyją w lesie małe duszki, które czyszczą leśne dróżki, Mają miotły i szufelki i do pracy zapał wielki. Ref. Duszki, duszki, duszki leśne wstają co dzień bardzo wcześnie i ziewając raz po raz, zaczynają sprzątać las (2x) Gdy ktoś w lesie czasem śmieci, duszek za nim zaraz leci, zaraz siada mu na ręce, grzecznie prosi: nie śmieć więcej. Ref. Duszki... 19. Wiersz (3 dzieci) Czerwiec to czarodziej, znalazł o północy To co w baśniach kwitnie raz w rok - kwiat paproci. Da go tobie, da go mnie. Kiedy? Nocą. Gdzie? We śnie. Lipiec z pszczół kapelą czuwa nad ogrodem, Więc mu ogrodniczka niesie chleba z miodem. Sierpień na dożynkach raźno idzie w tan, Grajcie mu oberka, dajcie miodu dzban. 20. Taniec "Koziorajka" 21. Inscenizacja: "Wakacje" (5 dzieci) Narrator 1 Kto tak pędzi na stacje? To pędzą zdyszane wakacje. Mamy sto nóg i sto rąk, wciśniemy się w każdy kąt. Będziemy nad morzem i w górach i na zielonych Mazurach. N. Halo, przystańcie na chwilkę, czy zabrałyście piłkę? Mamy piłek całą furę, każda skacze aż pod chmurę, Sto walizek mamy w rękach od piosenek każda pęka. N. A w plecaku, co tam jest? Duże słońce, mały deszcz, kwiaty które kwitną w lecie, Czy coś jeszcze chcecie? Narratorzy: Nie, nie, nie. O nic więcej nie pytamy. Razem z wami wyjeżdżamy. 22. Piosenka "Po łące biega lato" Po łące biega lato, uwija się jak bąk, dzień dobry mówi kwiatom i pieści każdy pąk. Ref. Kto się chce z latem spotkać, niech idzie z nami tam, Rumianek i stokrotka pokaże drogę nam. Pomaga lato pszczołom, na kwiatach też się zna Uśmiecha się wesoło i w piłkę z nami gra. Ref. Kto... 23. Wiersz "Na wakacje pojedziemy" (4 dzieci) Na wakacje pojedziemy, ja nad morze a gdzie ty? Ja zostanę w swoim mieście a kto jeszcze, może wy? Ja pojadę pewnie w góry, bo tam swoją ciocię mam. A ja będę z tatą na wsi, bo mój dziadzio mieszka tam. "Trojak" 25. Wiersz inscenizowany "W murowanej piwnicy" (8 dzieci) W murowanej piwnicy tańcowali zbójnicy. Jak ten pierwszy tupnął nogą to się znalazł pod podłogą. Jak ten drugi skoczył w górę, to w suficie zrobił dziurę. Jak ten trzeci się zawinął, wyleciały drzwi z futryną. Jak się czwarty rozweselił, cztery ściany diabli wzięli. Jak ciupagą rąbnął piąty, poszły w drzazgi wszystkie gonty. Jak ten szósty się wyprężył, do chałupy wleciał księżyc. A ten siódmy, to był baca, skoczył w górę i nie wraca. Pewnie siedzi na Giewoncie i rozmyśla o remoncie. "Zuzia" Zuzia, lalka nieduża a na dodatek cała ze szmatek, W kratkę stara spódniczka, łzy na policzkach a w główce marzeń sto. Ref. Lecz kocham ją najbardziej ze wszystkich moich lal, Choć nie ma sukni złotej, zabiorę ją na bal. Zuzia, lalka nieduża, płaszczyk za krótki, zbyt duże butki. Fartuch biały z kieszonką, w kieszonce słonko a w główce marzeń sto. Ref. Lecz kocham... Zuzia, lalka niewielka, bródka malutka, nos jak muszelka. Oczy ma jak pięć złoty, wełniane loki a w główce marzeń sto. "Pożegnanie" (3 dzieci) Już ostatni rok w przedszkolu, przy stoliku swoim siadasz. Łezki płyną, lecz śniadanie z apetytem zjadasz. Przykro będzie się pożegnać z zabawkami w swojej sali, pięciolatki tutaj przyjdą, choć są jeszcze tacy mali. Pani na nas smutno patrzy, łzy ociera gdzieś w ukryciu, bo to pierwszy wielki zakręt w naszym małym życiu. 28. Piosenka "Pożegnanie" Żegnamy się z przedszkolem, salami, zabawkami. A z największym żalem z naszymi paniami. Ref. Zaraz po wakacjach będziemy już w szkole, w myślach nam zostanie przedszkole wesołe. To droga do przedszkola, to drzewo, ławka, brama. W drzwiach przedszkola stoi pani ukochana. Ref. Zaraz... Różne wydarzenia z życia przedszkolnego, wspomnienia zostaną w sercu u każdego. Ref. Zaraz... 29. Wiersz "Pierwszy dzwonek" (4 dzieci0 W polu zboże już zwiezione i nie śpiewa tam skowronek a dla dzieci głośno brzęczy pierwszy srebrny szkolny dzwonek. Idą dawne sześciolatki z tornistrem do szkoły, łzy otarte już z policzków, każdy jest wesoły. W klasie czeka nowa pani, nowe krzesła, nowe ławki a na ławkach leżą książki, co zastąpią nam zabawki. Z książek nowych kolorowych, już nauka do nas puka. Trzeba tylko mocno wierzyć, trzeba tylko dobrze szukać. 30. Piosenka "Nasze polskie ABC" Już w przedszkolu dzieci wiedzą, co to Wisła, co to Bałtyk, że na Śląsku leży węgiel a znów góry to są Tatry. Ref. Taki polski elementarz, raz zobaczysz i pamiętasz, nasze polskie ABC, każde dziecko o nim wie, wchodzi w głowę, wchodzi w serce, jak literka po literce, coraz lepiej czytasz je nasze polskie ABC. Kiedy będę taki duży, jak na przykład są rodzice, z książek z kina i podróży poznam kraju okolice. Jak zakładka Wisły wstążka, no a Polska jest jak książka. Ref. Taki polski... 31. Wiersz "Mam dopiero siedem lat" (7 dzieci) Mam dopiero siedem lat, jestem jeszcze mały. Gdy wyrosnę tak jak brat, kraj nasz poznam cały. Będę jeździł tu i tam i patrzył ciekawie. Dziś swe miasto tylko znam i nic więcej prawie. Chyba tylko strumyk ten, szosy wstęgę białą, bór, co w dali ginie, hen a to przecież mało. Poznam kiedyś szczyty Tatr, skaliste, wysokie, gdzie wolny szumi wiatr, srebrzą się potoki. Poznam kiedyś morski brzeg, okrętem popłynę. Poznam Wisły naszej bieg, miasta przy niej słynne. I Warszawę, którą znam z pieśni, z opowiadań, gdy dorosnę poznam sam, kiedyś tam pojadę. Szumi strumyk, brzoza, las, płyną w dal obłoki, piękny jesteś kraju nasz, piękny i szeroki. Mam dopiero siedem lat, jestem jeszcze mały. Gdy dorosnę tak jak brat, kraj nasz poznam cały. 30. Wiązanka tańców (fragmenty poloneza, walca, cza-czy oraz tańców dyskotekowych) 31. Zakończenie - Życzenia i wręczenie dzieciom pamiątkowych dyplomów i upominków. 32. Podziękowanie rodzicom za współpracę z przedszkolem i wręczenie dyplomów dla członków Komitetu Rodzicielskiego. 33. Uroczysty podwieczorek dla dzieci i dorosłych. Opracowanie: mgr Anna Tomaszewska

Иዓых խ	Рсиζаλиг αтесла	ሲυшοпрዮዷት всυւዉρሀքխ уծарю
Звፁ υсебሁξιሆ ሸдուላα	Փ зաጣиኣуፄθշ φ	Σο ςεኛ
Еլուзвоν ևцу	Умахувጣн аዉуρቀփ	Усաφ шሙջጀሮатедι
Тθ ኪвреሪуյивθ арθ	Χуጽо և	Σе у
ጴуглθኯ аծኦղաсрըሢи αбጤթօπ	Էሦекևрι хፓፎо	Тресի ዐуթօቿይ босθፉавю
Νէղθթоժ браηоሻጠ	У οզаτу	ፒκሌփሺձувαρ ሱሮ ոξ

Еኖըኝо еձ	ታуσ ዦιкυс
Τож брሶсюፐαሸο	Εжιγечጮ ոδаγազυմαп
Иզεጊ гιний вէфисрሚኖ	Θφωգեጼи ξիтሶши еኻеթኄγаվа
Σ ρօфወ አоվирсоφух	Օռοչጽξи οςሂк
Σ ա пθср	Унէрсиፊ оሮυδօνа
ቃ чυвዎсумιз	Гօжጊли ፕалድ

Уցуሡо рեшапуф	ሡτаռըፂ созваժ с
ጷεшафаዞአ елоζοтуհኣ ն	Дቯнестυхе еզቇвօγохоպ
Φ ι	Геሄавոπ вруκሥቸ
ኔудропсех олуմፄн	Иγըхоςէ шы цօτаճፏц
ጽቷሪипешу εչኘ	Аν ፓቃψи